Bycie uzależnionym nie jest postrzegane pozytywnie. Odnosi się to zarówno do reakcji społeczeństwa, jak i własnej rodziny oraz przyjaciół i znajomych. Dodatkowo, osoby, które nałogowo spożywają alkohol, raczą się narkotykami lub uprawiają hazard są w pewnym stopniu od tych czynności oraz substancji zależni, co powoduje powstanie szeregu zachowań obronnych, czy to świadomych, czy podświadomych. O
Jeżeli bliska osoba jest alkoholikiem, narkomanem czy hazardzistą, to aby ją wesprzeć, nie można unikać prawdy o uzależnieniu. Nie pomoże udawanie, że problem nie istnieje albo dostosowywanie do chorego wszystkich planów i funkcjonowania całego domu. Złym pomysłem jest również obwinianie i oskarżanie alkoholika czy narkomana. Powoduje ono, że chory jeszcze bardziej zamyka się w sobie
Popadanie w nałogi to nie tylko problem dorosłych, ale także dzieci i młodzieży. Szczególnie w wieku dojrzewania łatwo uzależnić się od papierosów lub alkoholu, a także współczesnych używek takich, jak gry komputerowe albo smartfony. Doświadczane przez nastolatków zmiany w organizmie i otoczeniu, a także naturalna chęć buntu przeciw rodzicom czy nauczycielom nie pomaga młodym ludziom
Przymus wykonania określonej czynności jest niezwykle silny? Dominuje nami przekonanie, że nie mamy wyjścia: trzeba sięgnąć po kolejną butelkę, tabletkę lub porcję narkotyku, aby poczuć się lepiej? Zapominamy o całym świecie, aby przez moment poczuć się lepiej za sprawą czynnika pobudzającego? Stan ten nazywa się uzależnieniem, które ma wpływ na wszystkie obszary życia. A jedna
Politoksykomania to jednoczesne nadużywanie i/lub uzależnienie od wielu substancji psychoaktywnych, takich jak alkohol, narkotyki, leki, dopalacze. Środki uzależniające mogą być zażywane jednocześnie bądź naprzemiennie. W lecznictwie odwykowym zjawisko politoksykomanii jest coraz częściej obserwowane. Na czym to polega? Leczenie pacjentów z politoksykomanią to wyzwanie dla terapeutów. Osoby uzależnione od więcej niż jednej substancji psychoaktywnej wymagają bardziej
Często uzależnienia są tematem tabu w gronie znajomych czy przyjaciół. Jest to dość powszechna sytuacja, lecz jednocześnie bardzo niebezpieczna. Jeśli uzależniony jest sam i nie ma przy sobie osoby, której ufa i która ją wspiera, może ślepo brnąć w nałóg, co może prowadzić do tragicznych skutków. Znajomi czy bliscy często nie wiedzą, jak się zachować
Walka z uzależnieniem to proces, w którym możemy wyróżnić charakterystyczne etapy. Zdrowienie nie nastąpi z dnia na dzień – na ogół zajmuje całe miesiące, a nawet lata. Terapeuci i badacze uzależnień wyróżniają różne klasyfikacje faz wychodzenia z uzależnienia. Trzy główne etapy to: rozpoznanie uzależnienia, zmiana koncepcji życia i rozwój osobisty. Do pokonania kolejnych kamieni milowych
Uzależnienie od substancji psychoaktywnej to choroba postępująca, przewlekła i śmiertelna. Z trudności wychodzenia z nałogu oraz z przykrych konsekwencji większość osób zdaje sobie sprawę. Niestety wciąż za mało koncentrujemy się na aspekcie postępowania choroby, przez co osoby nadużywające substancji psychoaktywnej orientują się w swoim problemie dość późno. Warto poznać fazy uzależnienia i zapamiętać dwa wnioski:–
Termin podwójna diagnoza stosowany jest w odniesieniu do grupy pacjentów, u których współwystępują zaburzenia związane z nadużywaniem substancji psychoaktywnych (alkohol, narkotyki itp.) i zaburzenia psychiczne (np. zaburzenia afektywne, lęki, schizofrenia i inne). To sytuacja, w której osoba uzależniona od substancji psychoaktywnej jednocześnie doświadcza zaburzeń psychicznych. W odniesieniu do tego pojęcia nie określa się, co wystąpiło
